مسجد
امام را بحق ستارة درخشان هنر دوره صفویه و مظهر اوج معماری اسلامی ایران
نامیده‌اند که ضلع جنوبی میدان امام را مزین نموده است.مهم‌ترین مسجد
تاریخی اصفهان و یکی از مساجد میدان نقش جهان است که در طی دوران صفوی
ساخته شد و از بناهای مهم معماری اسلامی ایران به‌شمار می‌رود بنای این
مسجد چهار ایوان شکوهمند در سال (1021 هـ . ق) پی نهاده شد و اتمام آن حدود
20 سال به طول انجامید.مسجد امام دارای چهار مناره در قسمتهای سردر و
ایوان جنوبی است. کتیبه‌های این مسجد را خوش‌نویسان شهیری همانند علیرضا
عباسی، علیرضا امامی، محمدرضا اصفهانی و عبدالباقی تبریزی رقم زده‌اند.پوشش
داخلی مسجد را تماماً کاشیهای خشت هفت رنگ تشکیل می‌‌دهد در گوشه‌های
جنوبی غربی و جنوب شرقی مسجد، مدرسه علوم دینی وجود دارد که اولی
«سلیمانیه» و دومی «ناصری» نام دارد.
ارتفاع گنبد عظیم مسجد شاه ۵۲ متر و ارتفاع مناره‌های داخل آن ۴۸ متر و
ارتفاع مناره‌های سردر آن در میدان نقش جهان ۴۲ متر است. از نکات جالب در
مسجد انعکاس صوت در مرکز گنبد بزرگ جنوبی است. قطعات بزرگ سنگ‌های مرمر
یکپارچه و سنگابهای نفیس، از دیگر دیدنیهای جالب این مسجد است.
این مسجد عظیم دارای دو شبستان قرینه در اضلاع شرقی و غربی صحن است. یکی از
این شبستانها (شبستان شرقی) بزرگتر اما ساده و بی‌تزیین است و دیگری
(شبستان غربی) کوچکتر است اما تزییناتی با کاشیهای خشت هفت رنگ دارد و
محراب آن نیز از زیباترین محرابهای مساجد اصفهان است.
در دو زاویه جنوب غربی و جنوب شرقی دو مدرسه به طور قرینه قرار دارد که
مدرسه زاویه جنوب شرقی را که حجره‌هایی نیز برای سکونت طلاب دارد، مدرسه
ناصری و مدرسه زاویه جنوب غربی را سلیمانیه می‌نامند.
ارتفاع ایوان بزرگ جنوبی مسجد ۳۳ متر است و دو مناره در طرفین آن قرار
گرفته‌اند که ارتفاع هر یک از آنها ۴۸ متر است. این دو مناره با کاشی تزیین
شده‌اند و نامهای محمد و علی به طور تکراری به خط بنایی بر بدنه آنها نقش
بسته است. گنبد بزرگ مسجد تزئینات جالبی از کاشیکاری دارد و نیز داری
کتیبه‌ای به خط ثلث سفید بر زمینه کاشی خشت لاجوردی است.[۹]
سبک معماری این بنا به شیوه اصفهانی است.
